Historie 1938 – 2015 77 jaar Carnaval in Mechelen
Op zaterdag 8 januari 1938 kwamen enkele Mechelse carnavalsvierders bijeen met het voornemen een Raad van Elf samen te stellen. Dit voorne¬men resulteerde in de oprichting van C.V. de Breuzelère.
Het eerste bestuur bestond uit voorzitter G. Kuypers, secretaris A. Loozen en penningmeester H. Kohl.
De heren W. Heuts, J. Ernes, L. Hochs, H. Maassen, J. Kohl, J. Douven, H. Simons en J. Plum maakten de eerste Raad van Elf compleet. Deze “Mechelder Jonge” legden aldus de basis van het huidige 77-jarig jubi¬leum.
In 1939 verscheen de eerste Prins onder de naam Geur I (Kik¬ken), waarmee de Raad van Elf haar eerste “leider” mocht begroeten. De Tweede Wereld¬oorlog in de jaren 1940 – 1945 legde helaas alle activiteiten stil. Na deze periode kwam de vereniging weer moeizaam overeind. De vereniging ging een zware tijd tegemoet. De leden moesten zelf de tekorten bijleggen, welke waren ontstaan door het slechte bezoek van zittingen en bals. Het gezegde: “de aanhouder wint”, was in deze moei¬lijke periode zeker van kracht voor C.V. de Breuzelère. Met behulp van vele vereende krachten wist de vereniging uit het dal te kruipen.
Aan het einde van de vijftiger jaren en het begin van de jaren zestig kwam de vereniging in een positieve stroomversnelling. Het ledenaantal groeide gestaag, de eerste kinderoptocht werd een feit (1959) en de inmiddels opgerichte dansmariechegroep verzorgde haar eerste optreden (1962).
Onder de bezielende leiding van wijlen Frans Duysings, die in 1961 het presidentschap overnam en met recht één der beste presidenten mag worden genoemd, kreeg C.V. de Breuzelère een nieuwe impuls en groeide uit tot een vereniging waarop de gemeenschap Mechelen zeker trots mag zijn. De vereniging bleef gestaag aan haar imago werken en wist dit door een uitste¬kende samenwerking en vriendschap te bewerkstelligen. In 1965 werd voor de eerste keer de Bliksemloterij georganiseerd en de dansma¬riecheg¬roep behaalde in 1967 het Internationaal Kampioenschap. De proclamaties en de optochten werden elk jaar beter en mooier. Kortom, C.V. de Breu¬zelère leefde.
De jaren zeventig werden betrekkelijk rustig overbrugd met als voornaam¬ste feiten het 33-jarig jubileum in 1971 en het verlies op 22 mei 1972 van Vorst Antoon Peute, die van 1955 tot en met 1957 Prins van C.V. de Breuzelère was geweest. Tevens was Vorst Antoon gedurende een vijftien¬tal jaren een zeer gewaardeerd lid van de vereniging.
In 1976 werd voor het eerst de Orde van Verdienste uitgereikt, en wel aan de heer Hub Possen i.v.m. het redden van een drenkeling. In de loop der jaren werd de Orde van Ver¬dien¬ste aan de volgende personen uitge¬reikt: de heer Johan Kikken, mevrouw Lieske Horbach, de heren Geur Kikken, Adolf Kockelkoren, Nico Géron, Sjeng Poeth en Jo en Monique Scheepers.
In de aanloop naar het 44-jarig jubileum moest op 27 maart 1981 afscheid worden genomen van President Frans Duysings. Een treurig feit dat een schaduw legde over de festiviteiten in 1982. In het verdere verloop van de jaren tachtig werd, ondanks dit grote verlies, eendrachtig aan de toekomst gewerkt.
Jan Kockelkoren nam de taak van President op zich en wist dit gedurende bijna twintig jaar op voortreffelijke wijze tot uitvoering te brengen.
De jaren negentig zijn met gemengde gevoelens waargenomen. Op 26 november 1990 overleed ons zeer gewaardeerde lid Piet van Aerssen. Aan de andere kant was er ook het heuglijke feit dat Pierre Loozen in 1990 zijn 44-jarig lidmaatschap bij C.V. de Breuzelère vierde. Uit dankbaarheid voor de vele werkzaamheden die Pierre Loozen voor de vereniging verrichte, werd hem de titel van Vorst toegekend. Op 1 Juni 1993 overleed Mathieu Lindelauf. Een groot verlies, niet alleen voor C.V. de Breuzelère, maar voor de gehele Mechelse gemeenschap. Op 15 juli 1998 moesten wij afscheid nemen van Pierre Loozen. Vorst Pierre was een Carnavalist in hart en nieren en een bekende in de hele regio. In de jaren negentig is er vooral op bestuurlijk en organisatorisch gebied behoorlijk aan de vereniging gesleuteld. Feiten die niet altijd zichtbaar waren voor de Mechelse bevolking maar die wel noodzakelijk waren voor het goede reilen en zeilen van de vereniging.
In 2002 droeg Jan Kockelkoren het Presidentschap over aan Math Vanhautem. In het jubileumjaar 2004 werd Jan Kockelkoren gehuldigd in verband met zijn 3 x 11 jarig lidmaatschap. Als dank voor zijn inzet als President en het werk wat hij voor de vereniging verrichte, werd Jan de titel van Vorst toegekend.
In 2009 werden de Breuzelère geconfronteerd met het plotselinge overlijden van Jan Hamers. Jan ontwierp met hart en ziel o.a. de Prinsenwagens en de aankledingen voor het podium. “Zijn ideeën vertrouwde hij toe aan zijn handen en die maakten wat hij bedacht had”. Carnaval was een deel van zijn leven. De Breuzelère dragen Jan nog altijd mee in hun hart.
De Breuzelère kenden in het nieuwe millennium verschillende ups en downs. Het aantal leden daalde van 18 leden in 2004 tot 10 leden in 2011. Door tegenvallende opbrengsten ging het financieel ook niet al te best. Het werd hoog tijd om actie te ondernemen. Door de geweldige financiële steun van een aantal ondernemers en de mogelijkheden in de nieuwe zaal A gen Sjoeël was het mogelijk om uit de financiële zorgen te komen. Omdat de vergrijzing had toegeslagen was de vereniging tevens toe aan verjonging. Door het introduceren van aspirant-leden is de vereniging daarom sinds 2012 uitgebreid met maar liefst 6 jonge enthousiaste leden. De Breuzelère wisten hierdoor ook deze keer weer uit een diep dal te komen maar kunnen nu gelukkig stellen dat het 7 x 11 jarig jubileum gevierd kan worden met een gezonde enthousiaste vereniging in 2015.
Terugblikkend mogen wij met zekerheid stellen dat Mechelen in 77 jaren een rijk carnavals-gebeuren heeft gekend. Met gepaste trots kunnen wij ook vaststellen dat Carnavalsvereniging de Breuzelère hier zeker haar steentje aan heeft bijgedragen.
Echter, een Carnavalsvereniging staat volledig machteloos wanneer de plaatselijke bevolking en de ondernemers geen medewerking verlenen. De dorpsgenoten samen met de kasteleins zorgen tenslotte voor de echte carnavals¬sfeer. En dat er sfeer is tijdens de carnavalsdagen in Mechelen, kan iedereen, van jong tot oud, zonder meer vaststellen. Een feit waarvoor wij, als Carnavalsvereniging, de Mechelse bevolking van harte bedanken.